Toen ik vorig jaar gevraagd werd waar mijn voorkeur naar uit ging in verband met het werken als vrijwilliger hoefde ik niet lang na te denken. Dat was in de zorg. Ik ben gediplomeerd verzorgende en heb een opleiding gedaan als AB’er en mijn stage mede gelopen in de Reehorst. Vanwege mijn beperking kon ik dit niet afmaken. En zo kwam ik na een tussentijd van vijf jaar vorig jaar weer bij De Enk werken, maar ik moest hiermee stoppen vanwege de corona. Toen er wat versoepelingen kwamen mochten de vrijwilligers weer terugkomen, maar omdat ik ook mantelverzorger van mijn vader ben durfde ik niet meer. In september kwam deze functie op mijn pad. Ik had er zin in. Met werken bij de receptie en administratie heb ik ook al een aantal jaren ervaring. In het Nederlands of Gronings In het begin werd er vreemd opgekeken dat er iemand zat die hun begroette met ‘Goedemorgen’. Dit werd al gauw normaal. Soms werd er aan mij gevraagd of ze mij konden helpen terwijl mijn vraag was ‘Kan ik u helpen’. Nu iedereen eraan gewend is krijg ik, als ik een keer niet ben geweest, te horen ‘Je was er niet’ of als mijn stoel leeg is wordt er gedacht dat ik er niet ben. Met enige regelmaat komen er cliënten bij mij aan de tafel zitten om een praatje te beginnen en of het nu in het Nederlands is of Gronings, ik praat het zo mee. Ook met begeleiders die naar de bank gaan wordt er regelmatig, als ze er tijd voor hebben, een praatje gemaakt en met de medewerkers die in het gebouw werken. Eén van mijn functies is het ontvangen van bijvoorbeeld sollicitanten voor afspraken of voor iets anders. De koffie en thee staan altijd klaar. Ook komt het voor dat mensen niet precies weten waar ze moeten zijn en dan geef ik ze een plattegrond van het terrein mee. Een andere activiteit is het winkeltje. Deze bevindt zich op de plek waar eerst de receptie heeft gezeten. Daar staan spullen van de activiteiten en houtbewerking. Op dit moment is het winkeltje geopend op de maandag- en donderdagochtenden. Mensen reageren hier positief op.