Door Anne Helmus
Helmus zoekt gewenste intimiteiten
‘Van boven niet te veel haar eraf, want daar zit niet zoveel meer en graag tot net over de oren knippen.’ Dit is de standaard instructie die ik mijn kapster geef als ze vraagt hoe ik het gehad had willen hebben. Ik bezoek deze salon ongeveer een keer per kwartaal en zit nu ook weer in de kapstoel naar mezelf te kijken. De kapster is met gezwinde spoed bezig mijn grijzende krullen af te knippen. Ik bedenk dat ik de afgelopen dertig jaar al klant ben op dit adres. De salon is al een paar keer van eigenaar veranderd. Het interieur is nauwelijks gewijzigd. Zelfs de spiegel in het herenhoekje, waar ik in kijk, is hetzelfde gebleven. Deze spiegel heeft de afgelopen jaren de veranderingen in mijn gezicht en haardos waar kunnen nemen. Het haar van donker naar grijs en het hoofd van relatief glad naar rimpelig.
Het is niet anders Terwijl ik de gebruikelijke vragen over ons laatste uitstapje beantwoord volg ik wat er in de stoel naast me gebeurt. Daar wordt een nog oudere man onder handen genomen. De kapster is kennelijk nog in de leer want ze krijgt af en toe een instructie van de mijne. De man heeft mooi stevig borstelhaar wat met een tondeuse teruggebracht wordt tot ongeveer een centimeter lengte, een secuur werkje. Het moet overal gelijke lang. Die techniek heeft ze nog niet onder de knie. Na een korte aanwijzing van achter mijn stoel gaat ze verder. Opeens hoor ik: ‘Oh wat heerlijk’. De kapster die in opleiding is heeft de man over zijn korte haartjes geaaid. ‘Doe dat nog eens’, moedigt hij de kapster aan. Ze doet wat van haar gevraagd wordt en hij kan zijn geluk niet op. Inmiddels is zijn vrouw die kennelijk elders in de salon was geknipt en in de krul gezet, op een stoel gaan zitten en slaat het schouwspel hoofdschuddend gade. Als de knipbeurt van de man bijna is afgerond aait de kapster als extra service en klantenbinding, nog een keer over zijn bolletje. Hij kirt er over: ‘Dat doet mijn vrouw nou nooit.’ Zijn vrouw inmiddels verdiept in de Privé van de leesportefeuille, kijkt even geërgerd op, zie ik in de spiegel. Deze zeer gewenste en openlijke uitgevoerde intimiteiten doen de man overduidelijk goed. Veel mensen zullen weinig aangeraakt zijn gedurende de afgelopen periode. Een aanzienlijk aantal cliënten van Lentis zijn wat dat betreft tekort gekomen. Elkaar knuffelen en omhelzen was er niet meer bij. Het personeel was uit angst om zich op het terrein van grensoverschrijdend gedrag te begeven, misschien sowieso al terughoudend, wat aanraken van de clientèle betreft. Maar door Corona waarschijnlijk al helemaal.
Mijn broer, die ziekenverzorger is bij mensen met dementie, vertelde me dat hij in tijden van Corona veel fysiek contact bleef houden met zijn cliënten om de verpleegkundige taken uit te voeren en in de omgang met aanhalige bewoners. Vond ie best spannend. Binnen Lentis zal dit niet anders geweest zijn. Veel alleenstaande niet demente cliënten zullen dit de laatste tijd wel gemist hebben. Het ontspannende effect van een knuffel of omhelzing kan helend werken. Het hebben van lichamelijk contact zit niet in het takenpakket van de Lentis medewerker. Aanrakingen worden onterecht snel geseksualiseerd. Ik zou zeggen geef de cliënt weer een hand, knuffel en omhels hem, haar en hen. Om niet te vervallen in een collectieve smetvrees en onstilbare huidhonger bij de doelgroep.Neem voor de veiligheid ook de nieuwe en verbeterde vaccinatie die vanaf september beschikbaar is.