Door Anne Helmus
Helmus zoekt hulp
Bezit dwingt. Je moet er wat mee, vaker dan je lief is. We wonen meestal met veel plezier in een oud huis uit 1910, dat barst van de zogenaamde authentieke elementen en een hoge gasrekening. Het huis is hoog en de lekkende schoorstenen voor mij onbereikbaar om te repareren, als ik dat al zou kunnen. De overbuurvrouw van dik honderd zag dat er een boompje in de schoorsteen groeide en mijn eigen vrouw wees me ook met enige regelmaat op de deplorabele toestand van onze schoorstenen. Deze zomer deed zich een kans voor om er wat aan te doen. De buren gingen het dak en de dakkapellen vervangen. In het gangetje dat ons huis van de verbouwende buren scheidt werd ook een steiger geplaatst. Zo kon ik heel gemakkelijk de goot en alle ramen aan de zijkant, na het schuren en plamuren, van een nieuwe laag verf voorzien.
Op mijn vraag of de aannemer ook mijn schoorstenen aan wilde pakken ging hij in eerste instantie nauwelijks in. De bouw bij de buren liep ernstige vertraging op. Zoals wel vaker gingen er veel dingen mis. De klus aan mijn schoorstenen raakte steeds verder op de achtergrond en kennelijk ook in de vergetelheid. Toen de verbouwing bij de buren op zijn eind liep heb ik toch maar eens aan de bel getrokken of ze ook nog tijd voor mijn klus hadden gereserveerd. Ik kreeg toen al gauw een hele waslijst van wat er allemaal aan moest gebeuren. Ik had in mijn naïviteit gedacht dat ze hier en daar wat lood zouden vernieuwen, de losse stuclaag zouden verwijderen en de boel opnieuw aansmeren. Het kon echter alleen op hun manier. Omdat ze voor kwaliteit gaan. ‘Toe dan maar’, zei ik. Een al wat oudere timmerman en een leerling hadden na een dag werken het lood van één schoorsteen vervangen. Na twee weken kwamen ze terug om de volgende aan te pakken, nadat de steiger door een ander werknemer van hun organisatie was aangepast volgens de daarvoor geldende ARBO-normen. Na deze werkzaamheden kreeg ik via de aannemer een schandalig hoge offerte van een stukadoor voor de behandeling van de schoorstenen. Stukadoren moesten ze uitbesteden, was niet hun expertise, zei de werkvoorbereider. ‘Laat dat maar zitten, dat los ik zelf wel op’ zei ik heel stoer. Wat nu? Mijn vrouw bracht me op het idee om schoonzoon M. te vragen voor deze klus. De tijd begon inmiddels te dringen. Ook had ik een schilder geregeld die de schoorstenen na het stucen nog zou sauzen. Maar de steiger zou binnen afzienbare tijd worden afgebroken. Gelukkig kon schoonzoon M. het weekend al. Nadat hij de losse delen van de stuclaag met een boormachine voorzien van een opzetstaalborstel had verwijderd, ging hij vervolgens heel adequaat in de weer met een special soort cement. Het resultaat was geweldig en helemaal na de schilderbeurt! Veel cliënten binnen de ggz beschikken niet over familie die hen met praktische hulp uit de brand kan helpen. Vaak zijn verhoudingen verstoord of is het contact verbroken. In verpleeg- en verzorgingshuizen wordt er wel steeds meer een beroep gedaan op familie als mantelzorgers. Vrijwilligers en familie worden al ingezet voor allerlei hand- en spandiensten. Ook in de ambulante zorg zou men kunnen kiezen voor een meer praktische insteek. Laat bijvoorbeeld de familie toch meehelpen om de bruin en geel gerookte wanden lekker te fris te sauzen als beloning voor de cliënt die na jaren gestopt is met roken. Verder lijkt me het een goed idee om tijdens het huisbezoek van de hulpverlener samen eens een keukenkastje onder handen te nemen. Probleemgerichte gesprekken zijn vast nodig en Lentis Leefstijl doet er alles aan om cliënten in beweging te krijgen. Allemaal prima. Samen met je familie en vrienden een klus in of rond het huis opknappen, kan heel bevredigend zijn. Zelf bewaar ik veel leuke herinneringen aan het opknappen van de huizen van mijn kinderen en vrienden. Helemaal fijn is het om samen een tuin goed aan te pakken en tot besluit bij een vuurtje iets te eten en te drinken, ook goed voor het versterken van de familiebanden. Toen schoonzoon M. me hielp bij het restaureren van de schoorstenen was hij natuurlijk eventjes mijn ideale schoonzoon, zonder de andere schoonzoon tekort te willen doen. Hij heeft namelijk weer andere kwaliteiten, zoals het schrijven van boeken waar zijn schoorsteen wel van kan roken, maar waar je de mijne niet mee gerepareerd krijgt.