Werken met mensen met multiproblemen

‘We kunnen veel aan’

Je moet afwisselend creatief
en directief zijn

Hilde Vrieze en Nina Jansen werken al lang in de zorg. Hilde al 29 jaar en Nina 25 jaar. Hilde, verzorgende IG, begon op haar zestiende al met vakantiewerk in de ggz. De zorg heeft haar altijd aan­getrokken. Nu werkt ze op De Marke in De Enk. Nina, B-verpleeg­kundige, werkte eerst in Beileroord en kwam toen werken bij de Wieken en nu dus in al twaalf jaar in De Wende in De Enk. Ze werken in een speciale vleugel van verpleeghuis De Enk voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel, Korsakov-patiënten en andere patiënten met zogenaamde ‘multiproblemen’.

‘Onze cliënten hebben hersenletsel, cognitieve problemen, psychiatrische problemen en vertonen probleemgedrag. Meestal zitten ze in de derde en vierde levensfase, maar dat betekent niet dat het altijd om oudere cliënten gaat. In De Marke en De Wende verblijven mensen van alle leeftijden.’ Nina werkt met Korsakov-patiënten: ‘Onze patiënten hebben vooral structuur nodig. Zij kunnen niet zelf plannen. Dat doen wij voor ze. Er is vaak ook niet veel ziekte-inzicht. Soms is iemand ervan overtuigd dat hij bijvoorbeeld al gedoucht heeft. Je moet afwisselend creatief en directief zijn om dingen voor elkaar te krijgen. Het is belangrijk dat ons team alles op dezelfde manier doet. Het moet namelijk inslijten. Als je vier keer linksom gaat naar de Coop en je doet het een keer anders, dan is het mis.’

Door Jannie Strijk

Hilde werkt in De Marke op een mixgroep. ‘Bij ons op de groep heb je mensen met Korsakov, met niet-aangeboren hersenletsel, mensen met vroeg-dementie en mensen die hun hele leven in de psychiatrie hebben doorgebracht. Het hersenletsel kan door uiteenlopende oorzaken zijn ontstaan, bijvoorbeeld door een ongeluk of mishandeling. Sommigen hebben wanen of depressieve klachten.’


Vertel eens iets over jullie afdeling

Nina: ‘De Wende, De Marke en De Bongerd lopen een beetje in elkaar over. Waar er in De Wende meer gezamenlijk wordt opgetrokken bij bijvoorbeeld het eten, is het op De Marke meer individueel.’ Hilde: ‘Dat hebben bewoners nodig. Onze afdeling heeft een prikkelarme veilige omgeving. Daardoor kunnen we veel aan. Mensen die met agressieklachten binnenkomen, komen bij ons weer tot rust. Prikkelarm betekent niet dat we geen muziek draaien of niet naar Netflix kijken. We zijn beschermend naar de groep, zodat mensen zich hier veilig voelen.’ Nina: ‘Rust, daar kunnen ze op vertrouwen.’ Om de best mogelijke zorg te leveren wordt er gewerkt in een multidisciplinair team. Hilde: ‘De problemen die onze cliënten hebben zijn vaak niet stabiel. Dat vraagt erom dat we de behandeling intensief evalueren. De psycholoog en arts zijn voortdurend betrokken. Ook de psychiater schuift regelmatig aan. We hebben het dan over gedrag en over medicatie.’


Wat maakt het werken zo leuk?

Hilde: ‘Er is heel veel afwisseling. Elke dag is anders. Omdat je langer met de groep werkt, ken je je mensen.’ Nina: ‘Je herkent gedragingen. Je weet: dit kan ik vandaag beter niet doen.’ Hilde: ‘Als je niet creatief bent en geen gevoel voor humor hebt, gaat het niet lukken. Dan krijg je geen band met mensen.’ Hilde en Nina staan alleen op de groep. Dat vinden ze fijn. ‘Je kunt je eigen draai aan de dag geven.’

Je weet: dit kan ik vandaag
beter niet doen
Fijn dat je er weer bent

Wat bindt aan Dignis|Lentis?

Zowel Hilde als Nina vindt het fijn dat ze binnen afgesproken grenzen de ruimte krijgen om een eigen invulling te geven. Ook vinden ze dat er ruimte is om je te ontwikkelen. Hilde: ‘Ik werkte op De Enk. Daar zaten heel veel mensen die niet op een psychogeriatrie-afdeling hoorden. Dat was een groep mensen die altijd al in de psychiatrie hebben gezeten, maar nergens terecht konden. Ik ben toen in een werkgroep gaan zitten om een oplossing voor deze groep te bedenken en zo zijn we uiteindelijk met De Bongerd begonnen. Ook was er een wachtlijst van patiënten met Korsakov die waren uitbehandeld. De Wende werd de nieuwe afdeling hiervoor.’ Nina ontwikkelde zich met het Bronzen Keurmerk en verdiepte zich in de kwaliteitsontwikkeling en de HKZ.


Wat is voor jullie de uitdaging in jullie werk?

Hilde: ‘Dat je verder kunt werken met mensen die worden bestempeld als moeilijk plaatsbare mensen. Om te kijken welke mogelijkheden daar nog voor zijn.’ Nina haalt er voldoening uit als ze dingen voor elkaar krijgt en als ze merkt dat mensen zich prettiger voelen. Blij worden ze van de sfeer op het werk. Hilde: ‘je merkt duidelijk dat mensen blij zijn dat je er bent. Ze hebben belangstelling voor je. Je ontwikkelt een band.’ Nina: ‘Als je terugkomt van vakantie zeggen ze ‘Fijn dat je er weer bent’.’