Hilbrand Harms

Poëzie

O ster

Wat ben jij ver

‘k Zie je stralen

Maar jij bent lichtjaren her

Je flonkert, alsof je stilletjes zegt

Ben ik een dwaallicht, of schijn ik echt


O licht

Ben ik gezwicht

‘k Voel je stralen

Je komt steeds dichter bij mij

Ik stamel, terwijl ik stilletjes zeg

Jij bent geen dwaallicht, nee jij ben echt


Het licht van ver heeft mij bereikt

Het raakt een snaar

Van binnen klinkt een stille melodie


Voorzichtig dringt het tot me door

Kerst raakt me aan

Het is een wonder dat ik nu pas zie