Hilbrand Harms
Poëzie
O ster
Wat ben jij ver
‘k Zie je stralen
Maar jij bent lichtjaren her
Je flonkert, alsof je stilletjes zegt
Ben ik een dwaallicht, of schijn ik echt
O licht
Ben ik gezwicht
‘k Voel je stralen
Je komt steeds dichter bij mij
Ik stamel, terwijl ik stilletjes zeg
Jij bent geen dwaallicht, nee jij ben echt
Het licht van ver heeft mij bereikt
Het raakt een snaar
Van binnen klinkt een stille melodie
Voorzichtig dringt het tot me door
Kerst raakt me aan
Het is een wonder dat ik nu pas zie