Door Anne Helmus
Lentisfestival 2019
Het Lentis Festival is voor iedereen. Het is een dag vol inspiratie over meedoen in de maatschappij. Met sport en ontspanning. Met onderzoek en ervaring. Maar ook een dag met muziek en poëzie. En natuurlijk heerlijk festivalfood. Kortom, een dag met inhoud, ontmoeting en feest.
De dag begon met een symposium met verschillende sprekers vanuit de zorg en de overheid die hun visie op vermaatschappelijking in de zorg delen. Daarna stond de middag bol van activiteiten en interactieve demonstraties van hoe mensen met een psychische kwetsbaarheid een leuke en zinvolle plek kunnen vinden in de samenleving.
En de reacties waren positief:
‘Het was een perfect georganiseerd festival, heel sfeervol en leerzaam. Prachtige gedichten werden ingezonden voor de poëziewedstrijd, er was geweldige muziek en heerlijke hapjes. Complimenten voor alle medewerkers.’
De laatste editie van het Lentisfestival was een leuke mix van verschillende activiteiten. Heel bijzonder ook om na het beluisteren van een aantal gedichten het terrein op te lopen en even bij het volleyballen te kijken waar teams elkaar op sportieve wijze bestrijden. Wat verderop het kinderfestival, daar zijn ze bezig om gekke dingen te doen met ballonnen. Even een drankje drinken en een hapje eten in de buurt van het muziekpodium waar de band Milestones speelt. Leuk om collega’s of cliënten tegen te komen in een andere setting dan normaal. Ook goed geregeld: Vanaf een aantal locaties vertrokken bussen om cliënten van Lentis ook in gelegenheid te stellen om ook aan dit festival deel te nemen.
Het Lentisfestival lied
Ondanks een dipje zingt Jacqueline Cambier het door haar zelf geschreven Lentisfestival lied. Voorafgaand aan haar optreden was ze een beetje zenuwachtig. Als ze eenmaal met haar gitaar op het podium staat gaat het prima.
Hierbij een couplet van het lied en het refrein:
Kijk eens terug, wat kan je al, laat je inspireren
Op dit festival
Kijk eens rond, misschien vind je hier iets,
’t schrijven van een gedicht.
Het herstel van een fiets
Dus geniet van dit feest hier, het is je gegund
En doe mee in het leven, voor zover je kunt
Refrein:
Dit is waanzinnig oké, waanzinnig oké
Dit is geen illusie, dit is geen waanzin,
Met jou lukt dat wel, vul je leven mooi in!
Winst als opsteker
Dankzij hun grote inzet en betrokkenheid wint het team van de Kliniek Groningen met de naam ‘Vooral plezier’ het volleybaltoernooi van het Lentisfestival. Na de ‘kritische aanwijzing’ onlangs van de inspectie is dit een leuke opsteker. Niet alleen op het werk maar ook bij de samenstelling van het team speelde het personeelsgebrek een rol. Ze kregen het volleybalteam niet helemaal rond en speelden met vijf in plaats van de benodigde zes personen. Dan toch winnen is super stoer. Ze speelden strakke goed geregisseerde partijen volgens sportieve richtlijnen en protocollen. Tussentijdse rapportage en evaluatie resulteerde in een hoog spelniveau. Op het veld was het werkklimaat uitstekend. Geheel zelfsturend stevende ze op de overwinning af en mochten de beker uit de handen van Jolanda Langeland ontvangen.
Lentis Poëzieprijs 2019
‘Hou me vast. Laat me niet gaan. Ik heb je nodig. Bij jou voel ik me veilig en geborgen.’ ‘Laat me los. Ik kan best zonder jou. Je staat me in de weg. Je benauwt me.’
‘Hou me vast! Laat me los!’ was het thema van de landelijke Lentis Poëzieprijs 2019. Uit de ruim 90 gedichten heeft de jury vijf gedichten genomineerd, waaronder het winnende gedicht ‘Huisgenoot’.
Poëzie als uitingsvormLentis heeft als noordelijke ggz-organisatie een lange traditie in het organiseren van poëzieprijzen. Daarmee willen we aandacht vragen en geven aan poëzie als uitingsvorm van mensen die te maken hebben of hebben gehad met psychische klachten. Vijf keer heeft de prijs de naam gedragen van de Groningse dichter en schrijver Jan Boer. De zesde editie heeft een nieuwe naam: Lentis Poëzieprijs.
Jury
De jury van de Lentis Poëzieprijs 2019 bestond uit Renée Luth, dichter, poëziedocent en stadsdichter Groningen en Coen Peppelenbos, dichter, schrijver en uitgever.
Huisgenoot
hoe verdrijf je een monster
dat jou als woning heeft gekozen
op een dag in je is gekropen en
zich zo diep heeft genesteld
dat je kwijt bent wat van haar is
wat van jou
haar klauwen zo lang zo stevig heeft begraven
in je nek dat je niet meer weet wat adem is
Is er nog verschil te maken
tussen haar gif dat door je lijf stroomt
en je eigen bloed
is er nog een kamer in je over
die niet besmeurd is door haar teer
onwelkome gast verworden
tot trouwe huisgenoot
ze is je dierbaar- want
wie anders antwoordt als je roept
wie blijft er over zonder haar
S. Koudewinter
Het juryrapport
De schrijver maakt van iets geestelijks iets lichamelijks.
Het hele gedicht is de personificatie van de angst/ psychische belasting.
Consequent tot het eind van het gedicht en vormvast.
Invoelbaar. Helder beeld. Sterke samenhang en geen overbodige taal.
Rest van de top vijf in willekeurige volgorde:
- Mensen houden: Kernachtige eigen minimalistische stijl die met een paar woorden een volledige wereld oproepen. Dit gedicht laat mooi de zeggingskracht van één enkel woord zien
- Betrekkingswaan, laat me los!: We weten niet of de schrijver het zo bedoeld heeft maar het gedicht heeft een humoristische laag, originele beelden, de keuze voor de variëteit aan godsdienstige figuren geeft op een bijzondere manier de emoties van de schrijver weer.
- Volharding: Talentvol. Landschappelijke manier om emoties neer te zetten. Originele woordcombinaties en beeldspraak waar de jury af en toe jaloers op is. Prachtige vondsten. “een resolute wolk, geduw van druppels en scheuren die guitig opkijken”
- ‘Mor din begunt’ geworden. Omdat het gedicht invoelbaar, helder en pijnlijk is. En met kleine details van het licht een gemoedstoestand neer zet. Doordat het in het dialect is geschreven voelt het intiem en puur. En is het eigen.