Helmus zoekt het hogerop!

‘Entschuldigen Sie die Verspätung.’ Stipt elk half uur klinken deze excuses door de speakers van de trein. Het enige waar de Deutsche Bundesbahn nu pünktlich in is. De technische storing die vlak na ons vertrek werd ontdekt zorgt voor een vertraging van drie uren. Na veertien uur reizen bereiken we onze bestemming.

De komende tien dagen zijn we te gast in een voormalig kuuroord in Zwitserland. Het ligt 1600 meter hoog. Het is in 1908 gebouwd en er is sinds die tijd weinig veranderd. De uit die tijd daterende stoelen en banken zijn met rood fluweel bekleed. Ik raak geïmponeerd door een mooie trappartij en houten lambriseringen. Een filmlocatie waardig. Sporen van slijtage doen geen afbreuk aan de grandeur van het interieur. Hoge en koninklijke gasten gingen ons voor. Prins Hendrik, vergezeld door koningin Wilhelmina, was hier te gast. Zijn buitenechtelijke escapades bezorgden hem syfilis. Tegen deze kwaal nam hij baden in het souterrain en dronk het geneeskrachtige water dat onder andere een lage dosering arsenicum bevatte.

De kamer die we betrekken heeft uitzicht op de het omringende berglandschap. De vloer en het bed kraken van ouderdom.

Plukweide van dokter Vogel

De volgende ochtend krijgen we uitleg over wat ons te wachten staat, door een soort moeder overste met een grappig Duits accent. Ze voorspelt dat ze heel knorrig kan worden als we met onze met modder besmeurde wandelschoenen het pas gepoetste parket zullen betreden. Ze verwacht van ons dat we een handje helpen bij de afwas en dat we onze leeggegeten bordjes zelf naar de keuken brengen. Het is dan wel vakantie, maar je bezig houden met nietsdoen is er niet bij in deze kruising tussen een hotel en een jeugdherberg zonder wifi en TV.

Naar buiten! Het is prachtig weer. Al gauw lopen we over een alpenweide met een ongekende bloemenweelde. Ik raak er bijna door geëmotioneerd. De wandeling staat onder leiding van een plantendeskundige. Ik probeer een plant te benoemen. Dat had ik beter achterwege kunnen laten. In ons gezelschap zijn een aantal florale namedroppers die mij corrigeren. Een vrouw die, vermoeid door de lange wandeling even wil gaan rusten, wordt bestraffend toegesproken. Nog voordat haar zitvlak de weide heeft bereikt: ‘Kijk uit je gaat toch niet midden in de pulsatilla, gentiaan en valeriaan zitten!’

Het is net of we ons in de de plukweide van de homeopathische arts dokter Vogel bevinden. Overal groeien en bloeien de ingrediënten voor de zalfjes en druppels die ziekten en ongemak op een afstand moeten houden.

Aangeschoten raken kost een vermogen

Na het vegetarische viergangendiner is er tijd voor verpozing: luisteren naar een lezing van een geoloog of tekenen onder leiding van een dame met een vrije school-achtige uitstraling. Ze inspireert me tot het maken van bijgaande illustratie.

Op dit moment zijn er een kleine honderd mensen in het hotel. Veelal afkomstig uit de zorg, welzijn en het onderwijs. Het zijn milieuvriendelijk mensen met politiek correcte denkbeelden die geen vlieg kwaad doen. Er valt geen onvertogen woord. Niemand die op luide toon spreekt of ruzie zoekt ten gevolge van overmatige alcoholinname. Trouwens al snel ben je een vermogen kwijt wil je een beetje aangeschoten raken. Prijs van een glaasje schnaps is zes euro.

Mensen vullen elkaar aan en zijn samen sterker

In de ‘vrije’ tijd zitten veel gasten groepsgewijs bij elkaar. Zo te zien en te horen wordt er goed geluisterd en met veel empathie naar elkaar geknikt. Eenlingen worden gemakkelijk opgenomen in de groep. Men maakt nieuwe vrienden en heeft plezier.

Niet zo gek want communiceren en het leggen van contact ligt aan de basis van het verdienmodel van de aanwezige doelgroep.

In een groep kun je veel van jezelf kwijt en dat biedt kansen voor ontwikkeling. Mensen vullen elkaar aan en zijn samen sterker. Net als in de psychiatrie. Medewerkers in de ggz vinden hun werk de moeite waard vanwege het fijne team waar ze deel van uitmaken. Cliënten zijn ook gebaat bij groepscontacten en een leuke club. Lotgenoten met dezelfde problematiek kunnen veel aan elkaar hebben. Wederzijdse (h)erkenning kan isolement voorkomen. Individuele contacten met een hulpverlener kunnen minder frequent worden als cliënten meer in groepen functioneren.

Niet te geloven maar de terugreis verliep nog dramatischer dan de heenreis. Vertraging door een kapotte wissel en een bovenleiding. Onbruikbare treinstellen vanwege uitgevallen airco. Deuren die niet meer open kunnen en nog het een en ander. We zagen al dat we die dag niet meer thuis zouden komen. Mijn vrouw legt dit voor aan de conductrice. Die regelt dat we op kosten van de spoorwegen met een taxi van station Groningen naar ons huis kunnen reizen. Om twee uur ‘s nachts zijn we thuis. Soms is gepensioneerd zijn dodelijk vermoeiend.