Door Anne Helmus


Afscheid Leendert van der Schee

‘Na veertig jaar cliënten­mede­zeggen­schap stopt Leendert van der Schee.’ Dit staat op de uitnodiging van zijn afscheids­receptie die plaatsvond in de hal van het PsyQ-gebouw aan de Hereweg te Groningen. ‘Dat van die veertig jaar is wel een beetje nep­­nieuws,’ vertrouwt Leendert me toe. Maar sinds begin jaren negentig is hij zeker actief en een vaste waarde binnen de Centrale Cliënten­raad. Met zijn vertrek wil hij ruimte maken voor een nieuwe kandidaat.

De organisatie is in de loop der jaren erg veranderd

Het uiterlijk van Leendert lijkt echter wel onveranderd. Hij heeft voor een verse AOW-er nog steeds jongensachtige gelaatstrekken. Ook zijn stijl van kleden is heel consistent. Hij gaat, voor zover ik me dat kan herinneren, bijna altijd gekleed in een spijkerbroek, overhemd en een donker colbert.

Op zijn afscheidsfeestje is het gezellig druk. De vrienden waarmee hij wekelijks in het restaurant de Globe eet zijn aanwezig. Zijn vriendin is er en ook zijn zussen en vrienden en collega’s uit de wereld van de medezeggenschap zijn aanwezig. Vriend Jan houdt een bevlogen redevoering en nodigt hem en zijn vriendin uit voor een weekendje weg om onder andere een bezoek te brengen aan de Efteling. Liesje Schuur, de penningmeesteres van de Raad draagt een gedicht voor. Martin Sitalsing, voorzitter van de Raad van Bestuur overhandigt hem een draagpenning, alleen voor mensen met een bijzondere verdienste. Een hele eer dus. De fotograaf die even moeite had om zijn toestel scherp te stellen tijdens deze ceremonie vroeg om een herhaling van deze handeling. Waarop Martin snedig opmerkte. ‘Het is duidelijk dat er nu ook al op de fotograaf wordt bezuinigd.’

Het volume van de muziek gaat omhoog en het wordt steeds gezelliger. De hapjes gaan nog een keer rond. Iedereen blijft nog even hangen want het is best wel moeilijk om van een bijzonder persoon als Leendert afscheid te nemen.