Door Anne Helmus

Aan tafel met Sheila



Vier kinderen heeft ze als alleenstaande moeder in haar eentje opgevoed, waarvan er nu nog eentje thuis woont. Inmiddels zijn er ook al zes kleinkinderen waar ze van geniet. Best intensief allemaal.

We kunnen aan tafel
In het kader van een participatiebaan werkt ze op Zonzijde, een afdeling voor demente ouderen, onderdeel van Bernlef. ‘Ik verzorg op een aantal dagen de warme maaltijd op de afdeling. We koken voor de hele club die ongeveer uit tien mensen bestaat. Soms krijg ik assistentie van een van de bewoners bij het aardappels schillen maar meestal zit dat er niet meer in. Ze laten zich meestal lekker bedienen. Deze mensen hebben al hard genoeg gewerkt in hun leven. Wel helpen een aantal mee met tafeldekken en afruimen.’
Rond twaalf uur ben ik op de afdeling om een paar foto’s te maken. Sheila legt de laatste hand aan de maaltijd. Inmiddels heeft de huiskamer zich gevuld met heerlijke geuren. Sheila roept: ‘We kunnen aan tafel hoor.’ Dat laten de aanwezige ouderen zich geen twee keer zeggen. Een paar bewegen zich nog redelijk kwiek richting de tafels waar het eten wordt geserveerd. Er zijn ook nog enkelen die een handje geholpen moet worden bij het aan tafel gaan. Als iedereen zit wordt de soep uitgeserveerd en zit iedereen lekker te smullen. Later vertelt Sheila dat met Kerst en de Pasen de ouderen in het restaurant eten en er iets bijzonders wordt geserveerd. Shelia werkt ook in het Groninger Ontmoetings­­centrum (GOC) waar ze meehelpt om activiteiten vorm te geven. Het GOC wordt bezocht door mensen met een lichte vorm van dementie die nog zelfstandig wonen.