Helmus zoekt een hobby

Door Anne Helmus

Wie kent de verzuchting niet; ‘Als ik later meer tijd heb dan ga ik schilderen, pottenbakken, schrijven, reizen et cetera.’ Ik had dat verlangen met figuurzagen. Er deed zich onlangs een gelegenheid voor deze hobby weer op te pakken. Daarover later meer, eerst even naar vroeger.

Toen ik op de lagere school zat was ik lid van een figuurzaagclub. Wekelijks bezocht ik het speeltuingebouwtje aan de Javalaan in Groningen. Daar werd ik ingewijd in de kunst van het figuurzagen. Zoveel mogelijk recht zagen anders kreeg je lelijke randen aan je werkstuk. Met behulp van carbonpapier trok je een voorbeeld over op het triplex. Ik herinner me Charlie Chaplin waar je met behulp van splitpennen een trekpop van moest maken. In het begin sneuvelde er nog weleens een zaagje. Maar door even pas op de plaats te zagen bij een bocht ontstond er ruimte en minder spanning op het zaagje. En natuurlijk zagen met de zaagtanden naar beneden anders gaat het niet. In tafelblad zagen Thuis ging ik driftig door met zagen. Mijn vader was timmerman dus waren er altijd wel reststukjes triplex. Elke week trok ik de voorplaat van de Donald Duck over op het hout en begon te zagen in de achterkamer. Soms nam ik ook stukken van de tafel mee. Door mijn vlijt ontstond er een kartelrand in het tafelblad. Na het zagen en schuren voorzag ik het werkstukje met plakkaatverf, aan de hand van het voorbeeld, van kleur. De contourlijnen bracht ik trefzeker aan met een klein kwastje. Mijn slaapkamer hing ik vol met deze Disneyfiguren. Niet meer passend Later, gedurende mijn loopbaan als activiteitenbegeleider, heb ik patiënten geholpen om de gewenste vormen uit het hout te halen. Ik herinner me heel goed de jongen in een rolstoel die super goed kon figuurzagen maar af en toe tijdens weer een aanval van spasticiteit het ene na het andere zaagje liet knappen. Mijn taak was dan om deze geduldig te vervangen. Hier in huis hangen ook nog steeds kapstokjes die ik in die periode heb vervaardigd. Toen ik coördinator van een afdeling was maakte ik een sleutelrekje voor het groepskantoor met misschien wat ongebruikelijke afbeeldingen. Die in het huidige tijdsgewricht zeker niet meer passend zou zijn. Transparanten maken Ik heb dus nu meer tijd om een oude liefde weer op te pakken. Samen met vier vrienden ga ik een workshop transparanten maken volgen. Wat is dat? Het betreft een vaak sprookjesachtig tafereeltje dat met een figuurzaag wordt uitgezaagd en vervolgens wordt beschilderd. Dan worden er verschillende soorten doorzichtig gekleurd papier achter geplakt. Heel transparant. Vervolgens wordt het geheel in een houder geplaatst waar een lampje in zit. Het tafereel komt dan tot leven.

We zijn vijf leuke mannen We worden hartelijk ontvangen door de vrouw die de workshop geeft. Al vrij snel hebben we een voorbeeld uitgezocht en zijn we tevreden aan het zagen. Voor de lunch heeft vriend Bert er al eentje uitgezaagd en beschilderd. De uitslover! Ik ben dan net klaar met het zagen. Na de soep met broodjes begin ik aan het schilderen. De vrouw die ons aan het werk heeft gezet heeft zichtbaar schik in onze ijver en zegt: ’Normaal geef ik altijd cursussen aan vrouwen en zelden aan een groepje mannen. Ik moet zeggen: ik vind met mannen werken veel prettiger. Vrouwen aarzelen soms heel lang voordat ze een keus maken. Soms zijn ze wel een uur aan het wikken en wegen voordat ze weten wat ze gaan doen. Wat een getut zeg!’ Nu moet ik zeggen, we zijn ook wel vijf leuke mannen, aardig op elkaar ingespeeld en lachen hartelijk om elkaars melige grappen en oubollige opmerkingen. Niet steeds hoor, er moet ook gewerkt worden! Dat geeft wel een luchtige sfeer en de cursusleidster reageert heel goed op onschuldige plagerij en geeft zelf ook partij. Ze geeft goede aanwijzingen en helpt hier en daar een handje mee. Aan het einde van de dag heeft iedereen zijn tafereeltje klaar en evalueren we elkaar bewonderend en heel belangrijk: de cursusleidster is ook tevreden. Het was een goed verzorgde dag, echt een aanrader Vroeger toen ik lid was van de figuurzaagclub, moest ik voor het knappen van elk zaagje een dubbeltje betalen. Toen had ik niet kunnen bedenken dat ik nu voor een dag figuurzagen vijfenzeventig euro zou betalen. (Het was het waard hoor! Inclusief alle materialen en een lekkere lunch!)