We hebben gewonnen!
Het is zaterdag 19 september 2020, ik lig wat te draaien in mijn bed als om 05.15 mijn wekker gaat. Voorzichtig stap ik, nog wat duf, mijn bed uit. Maar na een paar seconde land ik weer in het hier en nu en komt het besef, vandaag gaat het gebeuren! Een weekend dat in het teken staat van stigma, verbinden en jou, zo bleek achteraf.
Door Rhaisa Hoving-Oldenburger
Dit weekend staat in het teken van de SocialRun, een jaarlijks evenement waarbij we 555 km in estafette hardlopen tegen stigma. Dit jaar is het anders, Covid-19 heeft ons op de proef gesteld, maar hé niets is zo veranderlijk en flexibel als de mens en daarom werd ons nieuwe uitgangspunt ‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’. En voor de SocialRun betekende dat dit jaar een (virtuele) beweegestafette met als leuke bijkomstigheid dat ook cliënten mee konden doen! Lentis-medewerkers, cliënten en andere betrokken mensen konden zich inschrijven voor een tijd en een zelf gekozen locatie om te bewegen. Op de starttijd beeldbellen we met de deelnemers en gaven we het estafettestokje virtueel door, onder bemoedigende woorden. We voelden ondanks de afstand de verbinding, het samen strijden voor een goed doel, in het Lentis-shirt dat ons eenheid gaf op afstand.
06.00 uur zaterdagochtend ik kom aan op het Dennenoordterrein in Zuidlaren en begin ik vol goede moed met het opbouwen en klaarzetten van de ballonnenboog. Niet wetende dat deze boog een verschil zou maken dit weekend. Vrijwilligers komen mij helpen en och wat ben ik blij met ze, hun energie en enthousiasme en daar waar ik even geen keuze kan maken wordt deze voor mij genomen. Kennelijk hebben we aan een half woord genoeg. En dat terwijl ik één van de vrijwilligers nauwelijks ken en denk van: mens wat ben jij mooi… Om 08.00 uur wordt onder de ballonnenboog het eerste startschot gelost voor de eerste deelnemers Arien Storm, lid Raad van Bestuur en Hans Hartman, secretaris Raad van Bestuur. We zijn los. LENTIS is los. Elk half uur beeldbellen we een deelnemer en dat is echt een feestje! De deelnemers staan te stralen aan de start van hun beweegmoment en wij stralen mee. Rond een uurtje of 10 ontwaakt Dennenoord en komen voorbijgangers en bewoners van het terrein even kijken wat er te doen is. We moedigen ze aan even over de rode loper te lopen onder de ballonnenboog door. En dat doen ze, wanneer ze onder de boog doorgaan beginnen wij te klappen en delen complimentjes uit. De boog staat er niet alleen voor de deelnemers maar voor iedereen. Voor zij die bewegen, die opgestaan zijn en de zon komen begroeten. Ze komen stralend onder de boog vandaan, wat een effect heeft het klappen en een complimentje! En we besluiten de boog te dopen tot de Goedgevoelboog. A moment of fame.
Ik krijg kippenvel...
en denk mens wat ben JIJ mooi.
De ochtend gaat voorbij en dan ineens kom jij.... Je loopt al sjokkend langs met je radio waaruit hele depri muziek komt.... je wilt niet door de ballonnenboog en loopt er met een boog omheen. ‘s Middags kom je nog een keer langs, ook nu wil je er niet onderdoor, maar is de boog die je loopt, iets kleiner. Zo zien we je een aantal keer voorbij komen. Kennelijk trekt het toch ergens je aandacht. Het is zondag 17.00 uur, we zijn inmiddels 33 uur onderweg en moe zijn we niet door de ultieme beleving van dit event en we gaan door! We horen je radio van verre aankomen. Dit keer loop je niet om de boog heen maar er doorheen... heel bedeesd beginnen wij te klappen en kijken je aan, we zien wat jij hebt moeten overwinnen om onder de boog door te lopen en kijken elkaar allemaal even aan. Ik krijg kippenvel... en denk mens wat ben JIJ mooi. Jij hebt gewonnen, wij hebben gewonnen, we hebben allemaal gewonnen. Een event dat zo laagdrempelig is en wat voor zoveel positiviteit en enthousiasme zorgt vraagt om een herhaling. Ik ben voor, voor bewegen, voor verbinden, voor destigmatisering, voor stralende mensen. Want meedoen is winnen!